Przejdź do zawartości

Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włochy
w Konkursie Piosenki Eurowizji
3
5
5
13
Informacje ogólne
Nadawca

Rai

Rok i miejsce debiutu

1956, Lugano

Liczba udziałów

48 razy

Organizacja konkursu

3 razy w 1965, 1991, 2022

Strona internetowa

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu, konkursem w kraju zajmuje się włoski nadawca publiczny Rai[1]. Reprezentantem kraju zazwyczaj zostanie laureat Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Włochy trzykrotnie wygrały finał konkursu: w 1964 (Gigliola Cinquetti z piosenką „Non ho l’età”)[2], 1990 (Toto Cutugno z piosenką „Insieme: 1992”)[3], oraz w 2021 (Måneskin z piosenką „Zitti e buoni”). Do tej pory nadawca trzy razy pełnił funkcję gospodarza: w 1965, 1991 oraz 2022, a konkursy odbyły się odpowiednio: w Neapolu[4], Rzymie[5] i Turynie.

Telewizja włoska kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie. Po raz pierwszy nie wysłała swojego reprezentanta na konkurs w 1981, tłumacząc to „malejącym zainteresowaniem telewidzów”[6]. Dwa lata później wróciła do konkursowej rywalizacji[7]. Włochy nie wzięły również udziału w konkursie w 1986[8], by powrócić w kolejnym roku[9]. Kraj nie wysłał swojego reprezentanta na konkursy w latach 19941996[10]. Po powrocie na konkurs w 1997[11] telewizja wycofała się z udziału 1998[12], by powrócić po trzynastoletniej przerwie i uczestniczyć w finale konkursu w 2011[13][14]. Telewizja dołączyła wówczas do grupy krajów tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemiec, Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii), tworząc tzw. „Wielką Piątkę”, mającą zagwarantowane miejsce w finale dzięki wpłacaniu najwyższych składek organizacyjnych[15].

Uczestnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 i do tej pory wzięła w nim udział 47 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich włoskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].

Rok Artysta Piosenka Finał
Miejsce Punkty
1956[a] Franca Raimondi Aprite le finestre 2[b] N/K
Tonina Torrielli Amami se vuoi
1957 Nunzio Gallo Corde della mia chitarra 6 7
1958 Domenico Modugno Nel blu dipinto di blu 3 13
1959 Domenico Modugno Piove (Ciao, ciao bambina) 6 11
1960 Renato Rascel Romantica 8 5
1961 Betty Curtis Al di là 5 12
1962 Claudio Villa Addio, addio 9 3
1963 Emilio Pericoli Uno per tutte 3 37
1964 Gigliola Cinquetti Non ho l’età 1 49
1965 Bobby Solo Se piangi, se ridi 5 15
1966 Domenico Modugno Dio, come ti amo 17 0
1967 Claudio Villa Non andare più lontano 11 4
1968 Sergio Endrigo Marianne 10 7
1969 Iva Zanicchi Due grosse lacrime bianche 13 5
1970 Gianni Morandi Occhi di ragazza 8
1971 Massimo Ranieri L’amore è un attimo 5 91
1972 Nicola Di Bari I giorni dell’arcobaleno 6 92
1973 Massimo Ranieri Chi sarà con te 13 74
1974 Gigliola Cinquetti 2 18
1975 Wess i Dori Ghezzi Era 3 115
1976 Al Bano i Romina Power We’ll Live It All Again 7 69
1977 Mia Martini Libera 13 33
1978 Ricchi e Poveri Questo amore 12 53
1979 Matia Bazar Raggio di luna 15 27
1980 Alan Sorrenti Non so che darei 6 87
1983 Riccardo Fogli Per Lucia 11 41
1984 Alice i Battiato I treni di Tozeur 5 70
1985 Al Bano i Romina Power Magic Oh Magic 7 78
1987 Umberto Tozzi i Raf Gente di mare 3 103
1988 Luca Barbarossa Vivo (Ti scrivo) 12 52
1989 Anna Oxa i Fausto Leali Avrei voluto 9 56
1990 Toto Cutugno Insieme: 1992 1 149
1991 Peppino di Capri Comme è ddoce ’o mare 7 89
1992 Mia Martini Rapsodia 4 111
1993 Enrico Ruggeri Sole d’Europa 12 45
1997 Jalisse Fiumi di parole 4 114
2011 Raphael Gualazzi Madness of Love 2 189
2012 Nina Zilli L’amore è femmina 9 101
2013 Marco Mengoni L’essenziale 7 126
2014 Emma La mia città 21 33
2015 Il Volo Grande amore 3 292
2016 Francesca Michielin No Degree of Separation 16 124
2017 Francesco Gabbani Occidentali’s Karma 6 334
2018 Ermal Meta i Fabrizio Moro Non mi avete fatto niente 5 308
2019 Mahmood Soldi 2 472
2020 Diodato Fai rumore Konkurs odwołany
2021 Måneskin Zitti e buoni 1 524
2022 Mahmood i Blanco Brividi 6 268
2023 Marco Mengoni Due vite 4 350
2024 Angelina Mango La noia 7 268
2025

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1957–2022)

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Włochy przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw włoscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[16].

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane we Włoszech

[edytuj | edytuj kod]

Poniższy spis uwzględnia miejsce organizacji koncertów oraz nazwiska prowadzących.

Rok Miejsce Arena Prowadzący
1965 Neapol Sala di Concerto della RAI Renata Mauro
1991 Rzym Teatro 15 di Cinecittà Gigliola Cinquetti,
Toto Cutugno
2022 Turyn PalaOlimpico Alessandro Cattelan,
Laura Pausini,
Mika

Nagroda Dziennikarzy

Rok Wykonawca Piosenka Autor(zy)
2015 Il Volo Grande amore Francesco Boccia,
Ciro Esposito
2017 Francesco Gabbani Occidentali’s Karma Francesco Gabbani,
Filippo Gabbani,
Fabio Ilacqua,
Luca Chiaravalli

Nagroda Kompozytorów

Rok Wykonawca Piosenka Autor(zy)
2019 Mahmood Soldi Mahmood,
Dardust,
Paolo Alberto Monachetti
2023 Marco Mengoni Due vite Marco Mengoni
Davide Petrella
Davide Simonetta

Faworyt OGAE

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe stowarzyszenie fanów Konkursu Piosenki Eurowizji OGAE[17][18] rokrocznie od 2007 przeprowadza ankietę, w której każdy krajowy klub oraz OGAE Reszta Świata głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do konkursu przy użyciu tzw. systemu eurowizyjnego (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju)[17]. Poniższy spi prezentuje włoskich zwycięzców plebiscytu:

Rok Artysta Piosenka Autor(zy)
2015 Il Volo Grande amore Francesco Boccia,
Ciro Esposito
2017 Francesco Gabbani Occidentali’s Karma Francesco Gabbani,
Filippo Gabbani,
Fabio Ilacqua,
Luca Chiaravalli
2019 Mahmood Soldi Mahmood,
Dardust,
Paolo Alberto Monachetti

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2005 Europejska Unia Nadawców zorganizowała koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. Drugie miejsce zajęła włoska propozycja „Nel blu dipinto di bluDomenico Modugno, która zajęła trzecie miejsce podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1958[19].

  1. Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
  2. Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Italy in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  2. Eurovision Song Contest 1964. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  3. Eurovision Song Contest 1990. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  4. Eurovision Song Contest 1965. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  5. Eurovision Song Contest 1991. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  6. Eurovision Song Contest 1981. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  7. Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  8. Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  9. Eurovision Song Contest 1987. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  10. Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  11. Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  12. Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  13. Sietse Bakker: Italy applied for 2011 Eurovision Song Contest!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2010-12-02. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  14. Victor M. Escudero: and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-19. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  15. Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  16. Points to and from ITALY. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  17. a b Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
  18. Status OGAE Polska. Eurowizja.org. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  19. Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).